Bianca van den Hoek

Mijn leven als werkende topsporter 'op leeftijd'

Voor de spiegel

Bron: presentatiegids van UCI WT Parkhotel Valkenburg 2014

Ik zie Bianca van den Hoek, 37 jaar, sportief, gedreven en altijd vrolijk.
Voor mij wordt dit het tweede jaar bij team Parkhotel Valkenburg, dit blijven was geen moeilijke beslissing. Afgelopen jaar heb ik het prima naar mijn zin gehad, de ploeg werkt goed samen en de begeleiding zit erg goed in elkaar, straalt professionaliteit uit en dat geeft vertrouwen. Dit is wel voor het eerst in mijn carriere dat ik in een UCI team ga rijden.

Hoe komt dat zo?
Hahaha omdat ik in koersjaren nog maar een broekie ben, ik heb er nl 5 jaar opzitten. Ik doe al wel mijn hele leven actief sporten, sta nl sinds het behalen van mijn zwemdiploma’s op de schaats, wel een tijdje ook op de mountainbike gezeten met als uitschieter aan downhill gedaan! 5 jaar geleden ben ik pas wegwedstrijden gaan rijden. Toen nog in combinatie met het schaatsen, maar na het behalen van mijn tweede wereldkampioenschap allround bij de masters (30-35jr) in Calgary (CA) heb ik mijn schaatsen opgeborgen om de focus volledig op het wielrennen te richten. Daar boekte ik nl al beste progressie en leuke resultaten.

Waarom dan stoppen als je wereldkampioen bent geworden?
Je moet stoppen op je hoogtepunt zeggen ze toch?! Nou het fietsen ging inmiddels zo goed dat ik in de klassiekers tussen de wereldtoppers rijd. Je acteert dus op het hoogste podium zogezegd, terwijl het schaatsen bij de masters toch een beetje in de anonimiteit blijft. Nu haal ik bijna iedere week de krant. Bovendien ben ik benieuwd hoe ver ik nog kan komen. Zeker als mensen je vragen: ben je dan niet te oud? Dan kan ik zeggen: je bent nergens te oud voor, kijk maar naar Sven Nys, Longo en dichterbij huis naar Reza Hormes.

Wat zijn je doelen?
Ik zeg altijd er uit halen wat erin zit! Elk jaar boek ik weer progressie, dat betekent dat ik mijn top nog niet bereikt heb. Zeker nu we dit jaar de UCI status hebben en weer een stap gaan maken. Door grotere wedstrijden te rijden, ervaringen op te doen kan ik weer groeien.

Werk je ook nog?
Helaas wel (;-)) Ik ben afgestudeerd bioloog en ik werk op de afdeling pathologie in Tergooiziekenhuis in Blaricum.

Pathologie is dat niet met dode mensen??
Haha ja dat klopt, maar dat is slechts een klein deel van mijn werk, samen met de patholoog onderzoeken waaraan mensen zijn overleden. Het grootste deel van de pathologie bestaat uit het onderzoeken van weefsel van patienten om te zien of iets goed- of kwaadaardig is.

Zeker parttime dan?
Nee, was dat maar waar. Ik werk fulltime, al mijn vakantie en vrije dagen gebruik ik voor het wielrennen. Trainen doe ik ’s ochtends en ’s avonds. Het vraagt inderdaad wel goede planning, maar gelukkig heb ik een goede coach, nl Ab Krook die me goed in de gaten houdt.

Blijft weinig tijd over dan?
Ja dat klopt wel, gelukkig is mijn vriend Johan degene die me op de fiets heeft gezet zelf ook wielrenner, dus hij traint altijd met me mee. Al zijn de rollen nu omgedraaid, nu zit hij nl in mijn wiel 😉

Hoe kom je de winter door?
In de winter ga ik door blubber, zand en sneeuw ofwel veldrijden, mijn grote held is dan ook Sven Nys. Ik rijd deze winter voornamelijk de nationale wedstrijden in Nederland met een enkele uitstap naar Belgie. Ook deze winter zijn de uitslagen alweer beter dan afgelopen jaar, alweer 3 gewonnen.

Bianca van den Hoek • 1 februari, 2014


Previous Post

Next Post