Weekendje Noord-Brabant

Deze ochtend worden we wakker in een witte wereld! Whooaah eindelijk sneeuw, dat is echt ’t mooist om in te fietsen. In de tijd dat ik nog thuis woonde, en 15km naar mijn werk fietste, heb ik nog eens ’s ochtends om 6 uur banden staan te wisselen in de schuur. Een normaal mens zou de bus of auto hebben gepakt 😉 Ik verwisselde de racebanden voor veldrijbanden en ging onderweg!

Dit weekend stond in het teken van de wereldbekerwedstrijd van Hoogerheide, met op zaterdag als tussenstop de internationale cross van Rucphen. Dit vind ik altijd een leuke cross, technisch en zwaar met diepe modderstroken. Vandaag maar eens gekozen voor de modderbanden, cross zonder risico’s rijden was het hoofddoel, om wat spanning op de benen te zetten voor morgen. Half koers na een eerste wissel vond ik de spanning op het voorwiel iets te laag ;-( na twee volgende bochten wist ik dat de tube plat stond. Dus een halve ronde zonder lucht in de voorband was geen pretje. Snel weer gewisseld en nog 2 van de 3  verloren plekken kunnen goedmaken. Gefinished op plek 8, een goede generale voor morgen. Overigens was na de cross alle sneeuw verdwenen ;-(

Terwijl ik op de roller wordt gezet om uit te rijden, poetst Johan de fietsen weer (vandaag de teller op 6x) daarna was ’t in de auto op naar Hoogerheide. We waren zelfs nog nipt op tijd om een rondje te verkennen! Bijzonder vond ik het om dat speciale bochtje door te gaan, waar ik tot nu toe alleen de toppers op TV had gezien.

In onze bijzondere BnB Bijfleur verliep alles op rolletjes, goed gegeten, goed geslapen en lekker ontbeten! Tijdens de verkenning ’s ochtends voelden de benen goed, het parcours lag er droger bij dan gister! Dus koos ik voor de allround banden, bij de start zag ik overigens wel dat ik de enige was, maar voor mij was het de goede keus. Mijn start was mijn minste moment van de dag, ging vrij van achter het veld in, maar kon nog goed opschuiven en ik hield mijn kop erbij! Vooruit kijken en beter iets voorzichtiger dan grote fouten gaan maken. Wederom een steady race gereden en voor mijzelf een goed gevoel. Uiteraard moet de klassering (werd 35ste) beter worden, maar dat gaat komen!! Op naar huis en goed herstel bij het wegrijden zwaaien we even vol eerbied naar de beelden van Adrie van der Poel op de rotonde.