Slechte generale, goede uitvoering

Soms heb je van die dagen dat alles vanzelf gaat en heel makkelijk … soms heb je van die dagen dagen van ‘net even niet’. Zo voelde het bij het inrijden vandaag in Neerpelt, wat ging dat slecht. Net even naast het spoor, net even te hard, dan weer even te zacht, bijna gecrashed, telkens net even niet. En dat bleef duren tot en met de laatste warmup sessie. Dat gaf dus niet veel vertrouwen. Nam niet weg dat ik t een superleuk parcours vind en er nog steeds zin in had. Soms heb je van die dagen dat je in de flow zit. Soms moet je er gewoon aan werken, moed houden en erin blijven geloven. Het weer was ondertussen echt des crossers geworden en het parcours werd natter en gladder.

Alleen de startstrook was asfalt en vandaar met een lichte chicane het bos in, tja en iedereen wil als eerste die bocht in. Elkaar respecteren en iets ruimte geven zou dan mooi zijn, want we kunnen niet allemaal tegelijk door die bocht. Bijna kwam ik ten val omdat er iemand in mijn achterwiel reed, ik kon gelukkig de fiets recht houden en werd alleen in snelheid geremd. Eenmaal in het veld (bos hier dan he) werd mijn ritme steeds beter en reed ik de koers tussen plek 10 en 15, het was een zware cross, weinig momenten om te recupereren. In de laatste ronde zat ik op t wiel van nr 10 maar helaas moest ik voet aan de grond zetten in de zandbak. Tevreden met de 11e plaats trokken we huiswaarts.

Volgende afspraak is Meulebeke voor de tweede Brico cross van dit seizoen.