Bianca van den Hoek

Mijn leven als werkende topsporter 'op leeftijd'

Bloemen en medaille

Vandaag stond ik aan de start voor het regiokampioenschap in Amsterdam, de regio bestaat uit de districten Midden, Noord Holland en Zuid Holland, zo staat er een mooi startveld. De locatie was sportpark Sloten, daar had ik nog nooit een cross gereden. En eerlijk is eerlijk we waren een beetje sceptisch over hoe het parcours zou zijn aangezien het als het ware om het wegparcours heen werd gelegd. Hoe fijn om dan tot de constatering te komen dat het echt een superleuk parcours is, afwisselend, enkele obstakels, heuveltje en of-camber bochtjes. Complimenten aan de bouwers.
Mijn start was niet wereldverheffend, ik draaide op de vijfde plaats ’t veld in. Even om me heen kijkend en op adem komend, schoof ik halverwege de ronde op naar de voorste gelederen. De balkjes waren voor sommigen laag genoeg om te springen en zelf had ik dat idee ook, maar om op safe te gaan het maar niet geprobeerd. Zelfs niet onder de aanmoedigingen van onze pupillen Lars en Niels die het tijdens het inrijden nog even hadden voor gedaan. Geweldig! Het stemmetje in mijn hoofd zei dat ik het kon, maar ook dat ik 41 ben en Evert me dinsdag graag weer heel terug op de zaak ziet.
Zo pakte ik in de tweede ronde in de afdaling de koppositie en kon dat vast houden. De voorsprong groeide. Ik kon goed door rijden en mijn focus houden, wat zeer belangrijk is in de cross, want een klein foutje kan een groot effect hebben.  Zo reed ik solo naar de streep en kon ik mijn handen omhoog steken!
Leuk om weer eens een prijs te pakken en dan nog dicht bij huis met veel support. Dank aan allen. Speciaal aan Paul en Karin, mijn trouwe fans. Paul hielp in de materiaalpost … waar qua wisselen geen druk was, maar spanning bij Johan laag houden is ook gewenste hulp 😉

Bianca van den Hoek • 10 november, 2017


Previous Post

Next Post