Geheugen even opgefrist
Zondag bleven we in eigen land voor de cross in Dordrecht. Het beloofde lekker weer te worden, oké geen echt crossweer dus, maar wel aangenaam. Had Johan een makkie, de banden hoefden alleen maar afgeborsteld te worden! Het parcours sprak me aan, erg afwisselend: leuk technisch, snelle stukken, en een klimmetje (dat net niet te lang was!). En ik dacht er nog nooit te hebben gereden, maar na een paar rondes begon het te dagen. Niet dat ik het parcours herkende, maar dat éne bochtje … had ik toch echt vaker gereden. Tja bijna de oudste in ’t peloton he 😉 De eerste ronde was een korte om niet te veel gedrum in het veld te krijgen. Ik dacht dat dat in mijn nadeel zou zijn, maar het pakte juist goed uit. Als 8ste ging ik het veld in en ik kon meteen in de eerste volle ronde een aantal plekken opschuiven. Vanaf ronde twee reed ik samen met Mascha Mulder om de 4de plek. We voelden elkaar goed aan en reden weg van de dames achter ons. In de één na laatste ronde begonnen we achterblijvers in te halen en dan moet je echt goed blijven opletten. Er viel juist een meisje voor ons, ik bleef goed rustig en we konden er snel omheen, we moesten wel even van de fiets af. De laatste ronde begon ik in het wiel, maar ik wilde wel weer als eerste het veld in dus zette ik aan. Ik voelde dat ik een klein gaatje had, zo zette ik de volgende bochtjes vol door en liep ik een beetje meer weg. Zo moest ik de laatste ronde nog wel vol doortrekken maar reed ik safe op plaats 4. Complimenten aan Mascha voor de sterk gereden race, zo haal je steeds wat meer uit jezelf!
Inmiddels heb ik in mijn archieven kunnen vinden dat ik deze cross toch echt eerder al eens had gereden, in 2010 om precies te zijn.
Foto Kevin Kempf
