Poortugaal

Tja het is toch echt geen crossweer, pfoei wat was het warm vandaag. Ik heb het toch liever kouder, maar goed, niet klagen! Langs de kant vonden ze het prima, korte broek voor de mechaniekers en de toeschouwers konden bijbruinen.
Het parcours was veel draaien en keren, een heleboel vliegjes en 4 boomstammetjes. Bij de eerste moest je van de fiets en daarna het heuveltje op lopen, de tweede en de vierde waren makkelijk over te hoppen. De derde was een lastige, hetgeen wat het lastiger maakte was dat ie wat hoger was en in een afdalinkje lag. Ik was al bij de andere categorieën gaan afkijken ;-).
Net voor de start van de masters ben ik naar die boomstam (obstakel) gegaan en ik was er wel van overtuigd dat ik er overheen kon hoppen … maar dan moet je het wel gaan doen.  Geloven in jezelf. Zo heb ik eerst de lage kant genomen en steeds een beetje opgeschoven zodat ik m kon hoppen in de ideale lijn. Na ongeveer 10x zat het goed! Dat kan ik in de wedstrijd ook!
Er stonden niet heel veel dames aan de start, maar genoeg om er een leuke wedstrijd van te maken. Ik was niet als eerste weg, maar schoof voor ’t bos op naar de eerste plaats, om vervolgens te onstuimig de bocht door te gaan en bodemonderzoek te doen. Zo zat ik weer op plek 3, even op adem komen en snel weer opschuiven en de koers maken. Technisch liep het erg goed en fysiek eigenlijk ook. Ik breidde mijn voorsprong steeds verder uit en maakte geen fouten. Mooie bos bloemen en op het hoogste treetje van het podium. Morgen een wedstrijd van een ander kaliber: de Superprestige in Gieten.